Wyjaśnimy dziś dlaczego nie powinno się porównywać wartości hodowlanych (WH) dla różnych cech w indeksie NTM między rasami.
Wcześniej wyjaśniliśmy, że mamy różne, w zależności od rasy, wagi dla cech w indeksie NTM. Rasy bydła różnią się między sobą, dlatego też rozkład wag w celu hodowlanym dla VikingHolstein, VikingRed i VikingJersey też jest różny. Każda z ras ma swoje mocne i słabe strony. Mając na uwadze różnice genetyczne i naturalne tendencje danej rasy do określonych cech, staramy się aby wszystkie 3 rasy rozwijały w kierunku osiągnięcia zrównoważonych wyników hodowlanych.
Rozwój trendów genetycznych zależy od tego, jaka waga jest położona na daną cechę. Postęp genetyczny dla cech z większą wagą będzie następował szybciej. I odwrotnie – cechy, u których obserwuje się niewielki postęp, mają bardzo mała wagę lub wcale nie są ujęte w indeksie NTM. Dzieje się tak w przypadku cech, które nie wymagają zbytniej poprawy u danej rasy.
Kiedy patrzymy na NTM i trend genetyczny, liczby dotyczące równych ras mogą być między sobą porównywane.
Jednak, jeśli patrzymy na poszczególne cechy, powinniśmy rozpatrywać każdą rasę oddzielnie i nie porównywać poziomu genetycznego między rasami. Wszystkie 3 rasy mają różne punkty wyjścia pod względem poziomu genetycznego dla poszczególnych cech i inaczej rozwija się ich trend genetyczny na przestrzeni lat.
Poniższe tabele przedstawiają poziom genetyczny wybranych cech w indeksie NTM oraz postęp genetyczny dla tych cech w okresie od 2001 do 2016 roku, dla wszystkich trzech ras.
Ze względu na typ i wrodzone zdolności rasy, VikingHolstein jest z natury bardzo wydajną rasą. Dlatego też waga poprawiająca zdolność produkcyjną (27,7%) jest niższa niż w przypadku VikingRed (36,0%) i VikingJersey (37,0%). Ponieważ nasze programy mają na celu zrównoważone wyniki hodowlane, ważniejsze jest skupienie się na rozwoju cech zdrowotnych VikingHolstein niż zdolności produkcyjnych, które już w tym momencie są na dobrym poziomie.
Rasy czerwone oraz rasa Jersey z natury charakteryzują się cechami reprodukcyjnymi na wyższym poziomie niż jest to u rasy holsztyńskiej. Dlatego też, waga położona na poprawę płodności córek oraz na łatwość wycieleń jest niższa u rasy VikingRed i VikingJeresy niż u VikingHolstein. Popatrzmy na podstawowe cechy w indeksie NTM i przyjrzyjmy się na przykład zdrowotności wymienia. Waga położona na tę cechę w przypadku rasy VikingJersey jest wyższa niż w przypadku VikingHolstein i VikingRed. Ma to sens, jeśli spojrzymy na wartości fenotypowe dla zdrowotności wymienia – średnia częstotliwość występowania mastitis w populacji krów rasy VikingJersey w wieku 3 pierwszych laktacji wynosi 14,4%. Dla rasy VikingHolsein jest to wartość 11,7%, a dla VikingRed tylko 7,4%. Zdrowotność wymienia jest więc cechą, na którą należy kłaść większy nacisk w programie hodowlanym VikingJersey i już widzimy postęp dla tej cechy, który przez ostatnie 15 lat wyniósł +17,4 jednostki indeksu.